Rozdział czterdziesty

Pod ciałem poczuła miękki dotyk satynowej pościeli. Nieudolnie próbowała otworzyć oczy. Nasilający się ból głowy sprawiał, że nie mogła opanować dreszczy na całym ciele i wypływających na światło dzienne łez. Spojrzała na zegar wiszący na ścianie, był już prawie wieczór. Nadal czuła się pijana, a wydarzenia z dnia wczorajszego stały dla niej pod wielkim a znakiem zapytania. Napięła mięśnie, po czym podpierając się na łokciach przeniosła się do pozycji siedzącej. Przeczesała palcami włosy po czym chwyciła gumkę związując je w jakąś niezidentyfikowaną fryzurę. Wsunęła nogi w ciepłe kapcie i ślamazarnie wstała kierując się w stronę łazienki. Przemyła twarz zimną wodą, przez przymrużone oczy zauważyła, że niedaleko policzka ma siniaka. 

- Kurwa, co ja wczoraj robiłam ? - zapytała samą siebie. 

Poczuła, że z głodu boli ją brzuch. Westchnęła wychodząc na korytarz. Zachwiała się jednak szybko przytrzymała się barierki chroniąc się przy tym od upadku. Podnosząc głowę zobaczyła, że wszystkiemu przygląda się Zayn raczej z ponurą miną. Brunetka chwiejnym krokiem podeszła do niego z chęcią przytulenia się. 

- Co ty sobie wyobrażasz ? - warknął odpychając ją od siebie - Myślisz że po tym wszystkim co wczoraj zrobiłaś nadal będziemy razem ? 

- Nie rozumiem - spojrzała na niego, a jej oczy momentalnie się zaszkliły - Podejrzewam, że byłam pijana, ale naprawdę nic nie pamiętam

Muzułmanin spojrzał się na nią z mieszaną nienawiścią i smutkiem w oczach. Nie trudno było zauważyć to co teraz czuł. Podszedł do dziewczyny wymierzając jej cios w twarz, po czym spojrzał na swoją rękę nie mogąc uwierzyć w to, że po raz kolejny podniósł na nią rękę. Zapłakana brunetka przyłożyła swoją zimną dłoń do bolącego policzka. 

- Nie wiesz co się stało, tak ? - krzyknął, a jej serce zaczęło bić szybciej pod wpływem strachu - Może twoi przyjaciele Ci wyjaśnią. Ja nie chcę mieć z tobą nic wspólnego - powiedział niewzruszony po czym zszedł na dół, a brunetka podążyła za nim.

- Wyprowadzasz się ? - zapytała załamana - Chcę od Ciebie usłyszeć prawdę, powiedz mi co się stało - chwyciła go za rękę, jednak on ją odtrącił. 

- Mówiłem Ci już, idź do swoich przyjaciół. Nie mam siły, by o tym opowiadać - syknął - Masz - rzucił w nią kluczami - Nie będą mi już potrzebne, nie wiem czy będę chciał wracać. 

- Chcesz mnie zostawić po tym wszystkim co razem przeszliśmy ? 

- Cześć, Alex - machnął jej ręką na pożegnanie, po czym zabrał walizki i otworzył drzwi z chęcią wyjścia - Zapomniałbym. Przepraszam za to pod okiem - powiedział po czym wyszedł. 

Brunetka nie miała już siły na to aby go zatrzymywać czy nawet na to aby racjonalnie myśleć. Założyła na siebie szare dresowe spodnie, beżowe buty emu, zwykłą czarną bluzkę na ramiączkach i skórzaną kurtkę w tym samym kolorze. Zrobiła delikatny makijaż aby choć trochę zakryć ślad po uderzeniu po czym wyszła z domu.

- Stało się coś ? - zapytał zaspany blondyn, stojąc w progu. 

- Ty mi powiedz - warknęła wchodząc do środka. 

- Zabiję go - uderzył pięścią w drzwi - Znowu Cię uderzył ? - zapytał przejeżdżając dłonią po jej policzku. 

- To nie istotne, on mnie zostawił. Tak bardzo go kocham, wiesz może co stało się wczoraj ? - zapytała zapłakana przytulając się do przyjaciela.

- Nie mam pojęcia, nic nie pamiętam z wczoraj, byłem pijany - westchnął patrząc jej prosto w oczy. 

- Niall, mogę z tobą zostać, nie chcę być sama w domu - chwyciła go za rękę.

- Nie ma problemu, mów jeżeli będziesz czegoś potrzebowała - pocałował ją w kącik ust po czym oboje usiedli na kanapie. 

- Dziękuję - położyła głowę na jego kolanach, była bardzo zmęczona i jedyne czego teraz potrzebowała to sen. 

Blondyn gładził ją dłonią po włosach, sprawiając tym samym, że szybciej zasnęła. Wziął ją delikatnie na ręce po czym zaniósł do sypialni, kładąc się razem z nią i przykrywając ciepłą kołdrą. 

- Kocham Cię - szepnął przytulając ją mocno do siebie.